Bieganie w odpowiednim towarzystwie może być czystą przyjemnością dla biegacza. Często okazuje się, że najlepszym kompanem nie jest jednak wcale przyjaciółka, z którą przez cały trening rozmawiamy zamiast skupić się na oddechu, lecz nasz czworonożny przyjaciel. Jeśli jednak chcesz spróbować tej cudownej aktywności, jaką niewątpliwie jest bieganie z psem, musisz wiedzieć, jak zacząć. Oto kilka przydatnych porad!

Nie każdy pies jest biegaczem

Na początku warto wspomnieć o tym, że bieganie nie jest sportem stworzonym dla wszystkich psów. Podczas gdy jedne rasy potrzebują wybiegania, a w trakcie treningu są wręcz przeszczęśliwe, inne mogą bardzo szybko się męczyć, a bieganie może niekorzystnie wpływać na ich stan zdrowia. Znaczenie ma nie tylko usposobienie psa, ale przede wszystkim jego pochodzenie oraz cechy fizyczne. Zatem nawet jeśli masz w domu bardzo radosnego buldoga, to wiedz, że te psy mogą być obciążone wadami serca lub płuc i intensywny wysiłek nie jest dla nich wskazany. Jeśli jednak twój pupil to owczarek niemiecki, wyżeł weimarski, dalmatyńczyk, beagle czy spaniel, to z całą pewnością sprawisz mu ogromną radość, zabierając go ze sobą na trening biegowy! Unikaj jednak biegania z nim przy wysokich temperaturach w upalne dni, bo ani dla ciebie, ani dla pupila nie będzie to zbyt zdrowe.

Pies szkolony to lepszy kompan do biegania

Jeśli wiesz już, że twoja rasa psa może biegać, to następną istotną kwestią przy rozpoczynaniu wspólnych treningów jest nauczenie pupila kilku przydatnych komend. Subordynacja może znacznie poprawić wasz komfort, ale także twoją efektywność w trakcie treningu. Nie ukrywajmy, że pies może często rozpraszać się podczas biegu – wokół jest przecież tyle interesujących zapachów, miejsc, a niejednokrotnie również osób do zapoznania się lub psich kolegów! Dlatego niezależnie od tego, czy biegasz z psem na smyczy, czy też puszczasz go wolno, twój pupil musi reagować na komendę, która przywoła go do ciebie. Warto zapisać go na szkolenie lub wypróbować metody samodzielnego szkolenia w domu przy pomocy klikera i smakołyków. Jeśli decydujesz się na bieganie z psem na smyczy, to koniecznie naucz go też chodzenia przy nodze. Dzięki temu twój pupil będzie dotrzymywał ci kroku i nie będzie wchodził ci w drogę. Jak to zrobić? Przez jakiś czas warto chodzić z nim na krótkiej smyczy, ale także nagradzać za właściwe zachowania pysznymi smakołykami!

Jakie miejsca wybierać na bieganie z psem?

Bieganie z psem niestety nie wszędzie jest dozwolone. Miejscem, w które na pewno nie możesz go zabrać jest osiedlowe boisko, szczególnie jeśli bawią się na nim dzieci. W grę wchodzi głównie bieganie w terenie, bo bieganie w miejskim środowisku również może się okazać bardzo rozpraszające dla pupila i na pewno nie spuścisz go wtedy ze smyczy. Najodpowiedniejszymi okolicznościami do biegania z psem będą parki i lasy. Na początku wspólnych treningów warto wybierać się na jogging w najmniej oczywistych porach (o ile masz taką możliwość) lub do miejsc mało uczęszczanych przez ludzi. Właśnie w takich warunkach możesz nauczyć psa pożądanych zachowań oraz tempa biegu. Jeśli wybierzesz tą formę aktywności z psiakiem, pamiętaj o zabezpieczeniu go latem przed kleszczami i pchłami! Specjalną obrożę lub kropelki zakupisz u weterynarza lub  w sklepie zoologicznym. Warto zrobić również szczepienie przeciwko boreliozie i babeszjozie (trzeba je powtarzać raz w roku przed sezonem). Dzięki temu twój pupil będzie bezpieczny nawet podczas biegowych szaleństw w lesie!

Bieganie z psem – co ze sobą zabrać?

Macie już pewność, że możecie razem biegać, wybraliście odpowiedni czas i miejsce. Pozostaje więc pytanie o wyposażenie. Jeśli biegacie ze smyczą, to wybierzcie tą rozciągliwą, jednak z możliwością zablokowania na określonej długości. Konieczne będzie też zabranie ze sobą wody! Do plecaka wrzuć więc nie tylko bidon dla siebie, ale też miseczkę dla psa, z której będzie mógł się napić po wysiłku. Zaopatrz się również w zestaw smakołyków, jeśli dopiero uczysz pupila dobrych zachowań oraz w woreczek na odchody.

Bieganie z psem to przyjemność, jednak wyłącznie jeśli mamy do czynienia z poukładanym pieskiem i dobrymi okolicznościami. W przeciwnym wypadku może skończyć się na treningu w postaci pogoni za uciekinierem.